Gasten
Hubert en Jan van Eyck in de historische bronnen
door Jan Dumolyn
Jan Dumolyn is een Belgisch historicus en hoogleraar.
Na zijn humaniora aan het Koninklijk Atheneum in Brugge II, behaalde Dumolyn zijn licentiaat in de wijsbegeerte en letteren, vakgroep geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Gent, met een scriptie over De Brugse opstand van 1436-1438.
Donderdag 11 augustus
om 19u30
Zijn doctoraat in de geschiedenis behaalde hij met een proefschrift over Het hogere personeel van de hertogen van Bourgondië in het graafschap Vlaanderen (1419-1477).
Vanaf oktober 1995 doorliep Dumolyn een academisch curriculum aan de universiteit van Gent in het departement Middeleeuwse geschiedenis als onderzoeker, onderzoeksassistent en postdoctoraal onderzoeksassistent.
Hij werd gastdocent aan de Universiteit Antwerpen en aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
In oktober 2008 werd hij benoemd tot docent aan de Universiteit Gent en in 2011 tot hoofddocent.
Hij werkte mee aan het boek “Van Eyck - Een optische revolutie”
Jan Dumolyn: “We kennen de schilderkunst van Jan van Eyck, het schitterende Lam Gods of de Madonna met kanunnik Joris van der Paele. De briljante stijl van de grote meester is ongeëvenaard. Wat zijn oudere broer Hubert van Eyck, die in tegenstelling tot Jan niet in Brugge maar in Gent ging wonen, precies heeft gerealiseerd, dat is al een stuk minder duidelijk. In deze lezing gaat het niet in de eerste plaats om de werken zelf maar wel om de historische bronnen, de archiefdocumenten die ons inlichten over het leven van de gebroeders. Aan de hand van die teksten reizen we door de Nederlanden tijdens de Bourgondische periode”.
Mijn vader, Stefaan Claeys, was 21 toen hij in 1944 ter dood veroordeeld werd door een Belgische rechtbank. De aanklacht: hoogverraad. De straf: den dood met den kogel. Op het moment van zijn veroordeling was hij soldaat in de Waffen-SS en keek hij de dood in de ogen aan het oostfront. Aan beide doodsdreigingen is hij ontkomen. Het Rode Leger hebben hem niet kunnen grijpen en van de Koning der Belgen heeft hij gratie gekregen. Vanavond, enkele decennia later, wil ik u met weerzin, loutering en mildheid vertellen hoe het was om een SS’er als papa te hebben die liever en grappiger was dan alle andere papa’s samen. Hoe ik probeer te begrijpen waarom hij zijn idealen nooit naast zich heeft neergelegd en fier de vlag met het Berkenkruis droeg, tot het niet meer ging. Welkom in mijn jeugd, welkom in mijn versie van zijn verhaal.
Een verhaal verteld, gezongen en gespeeld door Wim Claeys (en zijn accordeon). Na IJzer, maakt hij met Zwartzak een ‘coming of age’ waarin hij door zijn eigen verleden graaft. Opgegroeid als zoon van een Oostfronter en als kind gekneed door het militante Vlaams-nationalisme, blikt de volwassen man met weerzin, loutering en mildheid terug op zijn jeugd. Met zijn ontroerende en grappige vertelling geeft Claeys zich helemaal bloot. De muziek gaat heen en weer tussen traditie en vernieuwing, en versterkt je ervaring. Wim laat het publiek deel worden van een stukje – verwerkte of onverwerkte – vaderlandse geschiedenis.
Wim Claeys: tekst en spel – Ward Snauwaert:
Vrijdag 5 augustus
om 19u